میگوهای شگفت انگیز، سرنخ‌هایی زنده از حیات فرازمینی

میگوهایی که در حوالی حفره‌های آب جوشان در اعماق دریای کاراییب زندگی می‌کنند احتمالاً اطلاعات ارزشمندی از چگونگی وجود حیات در سیارات دیگر را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.

بر اساس تازه‌ترین تحقیقات انجام گرفته در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا (JPL) میگوهایی که به صورت گروهی در کنار حوضچه‌های آب داغ در عمق ۲۲۰۰ متری از دریای کاراییب زندگی می‌کنند نمونه‌های زنده ارزشمندی هستند که می‌توانند سرنخ‌های خوبی از زندگی فرازمینی را در اختیار محققان قرار دهند.

آبی که از این حفره‌های آب جوشان خارج می‌شود به اندازه کافی سرد هست تا این موجودات اسرار آمیز بتوانند به راحتی در آن شرایط به زندگی خود ادامه دهند. در‌ واقع آب جوشان در آن محیط طاقت فرسا چیزی در حدود ۴۰۰ درجه سانتی گراد دما دارد که حتی تصورش برای موجوداتی که بر روی سطح این کره خاکی زندگی می‌کنند بسیار وحشتناک و شبیه به کابوس است.

در این دما غذای مورد علاقه میگوها پخته شده و آماده مصرف می‌شود!

خوراک اصلی میگوهای اعماق دریای کاراییب کربوهیدراتی است که توسط باکتری‌هایی که در داخل حفره‌های آب گرم زندگی می‌کنند، تولید می‌شود. اما ارتباط این زنجیره غذایی با زندگی فرازمینی چیست؟ پاسخ ساده است، اگر این باکتری‌ها می‌توانند در این شرایط طاقت فرسا به زندگی خود ادامه دهند، به احتمال زیاد این شرایط به نوعی دیگر می‌تواند در گوشه‌ای دیگر از فضای بی‌انتها نیز تکرار شود. یکی از مکان‌هایی که احتمال حضور چنین موجودات کوچکی وجود دارد قمر یخ زده و مشهور سیاره مشتری یعنی اروپا است که به خاطر سطح یخ زده و در زیر آن اقیانوس‌های در جریان و فعال در نزد اهالی علم شناخته شده است.

موشک جدید بلو اورجین و اعلام نخستین توافق آن برای ارسال محموله به فضا
مشاهده

پروفسور مکس کولمن، دانشمند JPL در ناسا اذعان می‌کند که دو سوم تاریخ حیات بر روی زمین به حیات میکروبی اختصاص داشته است. به همین جهت با در کنار هم قرار دادن این داده‌ها، احتمال حصور چنین حیاتی در قمر اروپا بسیار محتمل است.

دکتر اما ورستیگ در ارتباط با وجود حیات میکروبی در مشتری می‌گوید:

احتمال حضور باکتری‌هایی نظیر باکتری‌های فعال در حفره‌های آب جوشان اعماق دریای کاراییب در اعماق اقیانوس‌های اروپا به مقدار زیادی بستگی به میزان انرژی‌های آزاد شده در آن ناحیه دارد. این انرژی به احتمال زیاد از طریق حفره‌های گرمایی موجود در اعماق اقیانوس‌های اروپا آزاد می‌شود.

دانشمندان معتقدند که باکتری‌ها انرژی‌ آزاد شده در اعماق دریا را دریافت و طی واکنش‌های شیمیایی به کربوهیدارت تبدیل می‌کنند. اما نکته جالب‌تر در این بین پیدا شدن بقایای سخت پوستان در داخل دستگاه گوارش میگوها است که به خودی خود داستان حیات را بیش از پیش جذاب می‌کند.

به نظر شما آیا حیات فرازمینی وجود خارجی دارد؟