ناسا در راستای تحقیق برای ساخت نسل تازه‌ای از راکت‌های فضایی، موتور F-1 را راه‌اندازی کرد

در بین تلاش‌هایی که ناسا جهت یافتن یک آلترناتیو کم هزینه برای شاتل‌ها انجام داده، می‌توان به تلاش گروهی از مهندسان جوان برای تحلیل و بررسی F-1 قدرتمندترین موتور راکت این سازمان اشاره کرد.

این مهندسان مشغول تحلیل اجزا و بازسازی این موتور هستند. علی‌رغم اینکه ساخت این موتور به دهه 1950 میلادی بازمی‌گردد، F-1 همچنان پرقدرت‌ترین موتور راکتی است که ایالات متحده موفق به ساخت آن شده است. جالب اینکه پنج عدد از همین موتورها در راکت Saturn V (زحل 5) در برنامه‌ی فضایی آپولو کار گذاشته شد و مورد استفاده قرار گرفت.

حال، نسل تازه‌ی مهندسان ناسا موفق شدند نه تنها این موتور قدرتمند را بازسازی کنند، بلکه در آزمایشی آن را آتش کرده و بیش از 31 هزار پوند (14 هزار کیلو) نیروی پرتاب اولیه را بدست آوردند. در حقیقت این موتور قادر به تولید انرژی پیشرانه‌ی بسیار بیشتری است و در عملیات‌های فضایی می‌تواند حتی بیش از 1.5 میلیون پوند (680 هزار کیلو) انرژی حرکتی ایجاد کند.

شاید این پرسش در ذهن شما هم شکل گرفته باشد که چرا ناسا به دنبال ساخته‌های پیشین خود است. پاسخ این پرسش بسیار روشن است، متخصصان این سازمان به دنبال ابداع شیوه‌ای نوین و طراحی موتوری هستند که بتوان آن را در سامانه‌ی پرتاب فضایی (Space Launch System)کار گذاشت (نسل تازه‌ای از راکت‌های بین سیاره‌ای که قادرند در مدت کوتاه یک روزه، فضانوردان و مایحتاج آنها را به مریخ و حتی فراتر از آن ارسال کنند).

علوم باغبانی
مشاهده

به عقیده‌ی کریس کرامبلی، مدیر دفتر توسعه‌ی پیشرفته‌ی SLS، «مهندسان جوان ناسا در حال کسب دانش بسیار ارزنده‌ای هستند و می‌کوشند تا از قدرتمندترین موتور ساخته شده بهره‌برداری کنند، برنامه‌ی SLS نیز از نتایج و یافته‌های این تحقیق بهره‌مند خواهد شد و نهایتاً می‌توانیم راه کم‌خطرتر و مقرون به صرفه‌ای برای پرتابه‌های فضایی خود بیابیم که قادر به حمل محموله‌های بسیار سنگین در کوتاهترین زمان ممکن باشد؛ ابزاری که در آینده می‌توان آن را در برنامه‌های متعدد فضایی به کار گرفت».